Powołanie benedyktyńskie ma swój szczególny charakter. Polega na życiu poświęconemu modlitwie, pracy i czytaniu we wspólnocie braterskiej, z którą poprzez śluby wiążemy się do śmierci. Jako mnisi nie zajmujemy się bezpośrednio ewangelizacją i duszpasterstwem, ale jako wspólnota monastyczna oddajemy się sprawowaniu liturgii, osobistemu uświęceniu i modlitwie za innych. Zgodnie z Regułą św. Benedykta praktykujemy gościnność. W ten sposób służymy naszym siostrom i braciom żyjącym poza murami klasztoru, którzy mogą do nas przybywać jak do duchowej oazy. Podstawowe więc składniki życia benedyktyńskiego to: modlitwa, życie braterskie, praca, czytanie i gościnność.

Powołanie benedyktyńskie ze swej natury nie jest oceniane wyłącznie przez pryzmat historii życiowej, wykształcenia, zawodu czy wieku. Każdy mężczyzna proszący o przyjęcie do naszej wspólnoty jest rozeznawany indywidualnie. Ogólnie należy być osobą dojrzałą, zdrową fizycznie i psychicznie, nieuzależnioną, niezadłużoną i niezobowiązaną w jakikolwiek sposób wobec innych osób, ale przede wszystkim trzeba być człowiekiem wiary o czystej motywacji szukania Boga za przewodem Ewangelii i Reguły św. Benedykta.

Zainteresowanych życiem monastycznym i rozważających wstąpienie na drogę powołania benedyktyńskiego zachęcamy do przyjazdu do naszego opactwa jako gość, aby zapoznać się z życiem naszej lubińskiej wspólnoty.

Magister nowicjatu i postulatu:
o. Efrem Michalski OSB
przeor konwentualny
magister@benedyktyni.net  telefon: +48 604 463 439

Prefekt gości:
br. Robert Żmiejko OSB
 domgosci@benedyktyni.net,  telefon: +48 510 798 070

Informacje dodatkowe:

• Osoby rozeznające swoje powołanie zapraszamy do poznania naszej wspólnoty i charakteru jej życia poprzez pobyt w naszym klasztorze w charakterze gościa-kandydata.

• Poznanie wspólnoty oraz samego kandydata przez braci jest warunkiem koniecznym, aby móc wstąpić do klasztoru. Czas i forma wzajemnego poznawania się jest kwestią indywidualną, zależną od możliwości samego kandydata i oceny przełożonego.

• Osoby pragnące wstąpić zaraz po ukończeniu szkoły zachęcamy do podjęcia chociaż rocznego samodzielnego życia i aktywności zawodowej, przy równoczesnym utrzymywaniu kontaktu z naszą wspólnotą.

• Po rozeznaniu i zgodzie przełożonego wspólnoty, kandydat może wstąpić do klasztoru, składając uprzednio odpowiednie dokumenty. Pierwszy okres formacji to postulat, zazwyczaj trwający pół roku.

• Cała formacja zakonna odbywa się w opactwie lubińskim. Każdy kandydat ma swoją własną celę. Formacja jest indywidualnie dostosowana do duchowych potrzeb kandydata. Kontakty z rodziną i znajomymi są uzgadniane bezpośrednio z magistrem nowicjatu.

• Nowicjat rozpoczyna się obłóczynami w habit i nadaniem nowego imienia. To właściwy czas próby i rozeznawania powołania przez samego nowicjusza, jak i wspólnotę. Trwa dwa lata i kończy się pierwszymi ślubami, składanymi na okres roku.

• Następny okres to tzw. juniorat, trwający minimum trzy lata. Czas ślubów czasowych można przedłużyć aż do dziewięciu lat.

• Bracia, którzy wstępując do klasztoru nie posiadali jeszcze określonego zawodu, zdobywają go zgodnie ze swoimi zdolnościami i potrzebami klasztoru. Po dwóch latach junioratu możliwe jest też podjęcie studiów teologicznych lub innych.

• O właściwym czasie złożenia ślubów wieczystych decyduje przełożony wspólnoty wraz z radą senioratu, a ostateczną zgodę wydaje kapituła.

• Profes ślubów uroczystych ślubuje Bogu na ręce ojca wspólnoty w obecności wszystkich braci: stałość (stabilitas), obyczaje monastyczne (conversatio morum) i posłuszeństwo (oboedientia) według Reguły św. Benedykta.

• Powołanie monastyczne ze swej natury nie jest ani kleryckie, ani laickie. O przyjęciu sakramentu święceń decyduje przełożony, rozważywszy opinię i potrzeby wspólnoty.

• Wszyscy bracia niezależnie od przyjętych święceń zajmują we wspólnocie miejsce, jakie wynika z kolejności ich wstąpienia i cieszą się tymi samymi prawami.

• Całe życie spędzamy w jednej, konkretnej wspólnocie, co wynika z naszego ślubu stałości. Wypadki przeniesienia do innych klasztorów określają konstytucje i są bardzo rzadkie.

• Po ślubach czasowych przysługują dwa tygodnie rocznie na wyjazdy z klasztoru, po ślubach wieczystych – do miesiąca.

• Dla osób odczuwających powołanie do życia we wspólnocie monastycznej, ale posiadający pewne przeszkody, możliwa jest forma oblatury regularnej. Oblaci regularni uczestniczą we wszystkich przejawach życia monastycznego, przynależą do wspólnoty, chociaż nie stanowią prawnie jej części.

•  Dokumenty potrzebne do rozpoczęcia postulatu:
  • własnoręcznie napisana prośba
  • życiorys
  • świadectwo chrztu i bierzmowania
  • świadectwo szkolne lub dyplom
  • świadectwo lekarza rodzinnego o stanie zdrowia
  • zaświadczenie o niekaralności
  • opinia proboszcza i/lub duszpasterza
  • opinia z miejsca pracy
  • trzy fotografie legitymacyjne
  • ankieta personalna