Uroczystość Trójcy Św. Przypada tego roku w pierwszą niedzielę czerwca. W tym czasie szczególnie pochylamy się nad tą wielką tajemnicą naszej wiary. W kościele opackim na barokowych polichromiach Trójca jest przedstawiona dwukrotnie: koronując Maryję w kaplicy różańcowej i przyjmując Ją do chwały w prezbiterium. Okazuje się także, że nieco starsze malarskie przedstawienie Trójcy znajdowało się w ścianie wschodniej nad tabernakulum, zanim powstał do dziś istniejący ołtarz z wielkim obrazem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. W koncepcji rzeźb ołtarza również przewidziano Trójcę: Bóg Ojciec w górnej części obłoków, Duch Św. jako gołębica w oknie i Jezus Chrystus jako Baranek nad tabernakulum. Wpatrując się w te obrazy poświęćmy chwilę na refleksję o Trójcy Św. korzystając ze starodawnego tekstu przypisywanego św. Atanazemu:

„Wiara katolicka polega na tym, abyśmy czcili jednego Boga w Trójcy i Trójcę w jedności, ani nie mieszając osób, ani nie dzieląc istoty; inna jest bowiem osoba Ojca, inna osoba Syna, inna osoba Ducha Świętego; lecz jedno jest Bóstwo Ojca i Syna i Ducha Świętego, równa chwała, równie wieczny majestat. Jaki Ojciec, taki Syn, taki także Duch Święty: niestworzony Ojciec, niestworzony Syn, niestworzony Duch Święty; niezmierzony Ojciec, niezmierzony Syn, niezmierzony Duch Święty; wieczny Ojciec, wieczny Syn, wieczny Duch Święty; a jednak nie trzej wieczni, lecz jeden wieczny; jako nie trzej niestworzeni, ani trzej niezmierzeni, lecz jeden niestworzony i jeden niezmierzony. Podobnie wszechmogący Ojciec, wszechmogący Syn, wszechmogący Duch Święty; i jednak nie trzej wszechmogący, lecz jeden wszechmogący. Tak Bogiem Ojciec, Bogiem Syn, Bogiem Duch Święty; i jednak nie trzej bogowie, lecz jeden Bóg. Tak Panem Ojciec, Panem Syn, Panem Duch Święty; i jednak nie trzej, lecz jeden jest Pan: ponieważ, jak jesteśmy nakłonieni chrześcijańską prawdą wyznać osobną każdą Osobę i Boga i Pana; tak religia katolicka zabrania nam mówić o trzech bogach albo panach. Ojciec przez nikogo nie został uczyniony ani stworzony, ani zrodzony; Syn jest od samego Ojca, nie uczyniony, ani stworzony, lecz zrodzony; Duch Święty nie został uczyniony przez Ojca i Syna, ani stworzony, ani zrodzony, lecz pochodzący. Jeden więc Ojciec, nie trzech ojców; jeden Syn, nie trzech synów; jeden Duch Święty, nie trzech Duchów Świętych. I w tej Trójcy nic nie jest wcześniej albo później, nic więcej albo mniej, lecz wszystkie trzy Osoby są sobie równie wieczne i jednakowe. Tak, że we wszystkim, jak już wyżej zostało powiedziane, powinna być czczona jedność w Trójcy i Trójca w jedności Trójca w jedności i jedność w Trójcy. Kto więc chce być zbawiony, tak niech myśli o Trójcy.”