11 lipca 2021 roku przeżywaliśmy podwójną uroczystość: odpust Ojca Naszego św. Benedykta oraz zakończenie Jubileuszowego Roku 950-lecia Fundacji Opactwa Benedyktynów w Lubiniu, który miał być czasem duchowej odnowy wspólnoty.
Uroczystej mszy św. przewodniczył opat Prezes benedyktyńskiej Kongregacji Zwiastowania o. Maksymilian Nawara OSB. W swojej homilii odniósł się przede wszystkim do misyjności chrześcijańskiej, z której wyrosło Opactwo Lubińskie, ale które winno cechować każdego chrześcijanina. Ta misyjność naszej wspólnoty została wystawiona na próbę, gdy na początku jubileuszowego roku benedyktyni zostali zaproszeni przez arcybiskupa Mieczysława Mokrzyckiego do Ukrainy. Ojciec Przeor podziękował wspólnocie, że dodatnio wyszła z tej próby dając „zielone światło” do zaangażowania się materialnego i personalnego w to misyjne dzieło powrotu mnichów benedyktyńskich do Ukrainy.
Uroczysta msza św. i jubileusz zostały zakończone specjalną modlitwą „w dwugłosie”.
Wszechmogący i miłosierny Boże, Ojcze wszystkiego, Stworzycielu i Władco Wszechświata, Panie Dziejów, którego dzieła są bez skazy, którego współczucie dla błędów ludzkich jest niewyczerpane. W Twojej woli jest nasz pokój! Błagamy Cię w imieniu wszystkich Twoich dzieci. Wysłuchaj miłosiernie tej modlitwy, która wznosi się do Ciebie spośród zgiełku i rozpaczy świata: w którym zapomniano o Tobie, w którym nie wzywa się Twojego imienia, w którym drwi się z Twoich praw i ignoruje Twoją obecność. Albowiem nie znając Ciebie, nie możemy żyć w pokoju! Pomóż nam Pani nie poddawać się ambicji i pysze, które chcą dominować i podbijać. Pomóż nam zapanować nad orężem, który grozi, że zapanuje nad nami. Pomóż nam wykorzystać naukę dla pokoju i bogactwa, a nie dla wojny i zniszczenia. Pokaż nam, jak wykorzystać energię nuklearną dla dobra, a nie dla zguby. O Boże miłujący człowieka! Rozwiąż wewnętrzne sprzeczności, które rosną w nas niewiarygodnie i nieznośnie. Naucz nas wytrwałości w bólu, męcie i niepewności. Naucz nas, jak czekać i jak ufać. Obdarz światłem, obdarz siłą i cierpliwością wszystkich, którzy pracują na rzecz pokoju. Bo Twoja jest moc, cześć i chwała na wieki wieków. Amen.
Święty Benedykcie, Mężu Błogosławiony i Mężu Pokoju! Wstawiaj się za nami, aby wspólnoty, które tworzymy i w których żyjemy; rodzinne, zakonne i społeczne, były wspólnotami pokoju i miłości. Aby nikt nie czuł się w nich samotny, opuszczony czy poniżony. Niech każdy z nas umocniony przez Ducha Świętego będzie tym, który służy i przyjmuje drugiego jak samego Chrystusa. Niech w naszych wspólnotach chęć postawienia na swoim, podział i niezgoda, które są drogami świata, napotkają na moc Miłości Boga Ojca, która je przemieni w jedność, pojednanie i zgodę. Niech piękno Bożego życia wypełni nasze wspólnoty i serca wszystkich, których Bóg postawi na naszej drodze. Niech każdy z nas przygnieciony ciężarem ludzkich trosk i słabości znajdzie w nich pokój, dziękując Bogu za wspaniałość ludzkiego życia. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
